قطعا از انفجار بیروت خبرهایی رو شنیدین.اگه هم نشنیدین من یه صورت کلی درباره اخباری که تا این لحظه جمع آوری شدن رو بهتون میدم.گویا یک محموله آمونیوم نیترات که بخاطر برخی مسائل فنی به مدت شش سال در مرکز منطقه مسکونی انبار شده بوده،منفجر میشه.ترسناک اینجاست که تعداد گمشده ها بیشتر از قربانیاست.یعنی یه سری خانواده ها نمیدونن امید به پیدا کردن گمشده اشون داشته باشن یا نه.کلمه ی جان فرسای انتظار.تازه نمیدونن باید منتظر اتفاق خوب باشن و امیدوار به پیدا شدن گمشده اشون یا نا امیدو به گذشته سپردن عزیزترین افراد زندگیشون.دقیقا مشخص نیست علت انفجار این محموله چی بود.سهل انگاری حین جوشکاری درهای انبار،و.....نکته قابل توجه اینه که،موادی که احتمال انفجار اونها خیعلی بالا بوده وسط یه منطقه مسکونی و یکی از مهم ترین بندرهای تجاری لبنان باید انبار شده باشه؟در هرصورت شاهد یه فاجعه انسانی هستیم.و این درحالیه که این بندر پیش از این درگیر بیماری مسری و همه گیر کروناهم بوده .قوز بالا قوز.و طبق معمول کسی مسئولیت این اتفاقو تا این لحظه گردن نگرفته و مقصران و مسئولان شناخته نشدند.البته اگه تا این لحظه خودشون در شمار قربانیا قرار نگرفته باشن.نکته قابل توجه ای که اینجا به چشم میاد ابراز همدردی اکثر کشورها با لبنانه.کشورهایی که توی نشست ها و جلساتشون میخان همدیگه رو بزنن،و یا حتی ممکن جنگی رو شروع کنن که خودشون باعث آسیب رسوندن به میلیون ها نفر ادم بشن ،الان در این لحظه ابراز همدردی و اعلام آمادگی برای فرستادن کمک های مردمی کردن.همه ما موجودات دوپا اسممون انسانه و اولین چیزی که باید داشته باشیم انسانیته.ادم نمیدونه کدوم روی ادم ها رو باور کنه؟اینکه سر خعیلی مسائل میخوان همدیگه رو تیکه تیکه کنن و یا زمان هایی مثل الان که همه در غم یک ملت شریک ان.شاید اگه مقدار آمونیاک کمتر بود و یا حتی توی یه منطه غیر مسکونی بود تنها اثر مخرب اون تخریب ساختمان انبار و صد البته کلی الودگی بود.به هرحال فک کردن به این چیزا حکم نوش دارو پس از مرگ سهرابو داره.تصور اینکه اشتباه چندتن ،باعث به وجود اومدن این همه خرابی و تلفات شده کمی آزار دهنده است.گاهی اشتباه کوچیک چندتا ادم بدون اینکه خودشون بدونن باعث رقم زدن یه فاجعه بزرگ میشه.پس از کنار اشتباهات زندگیتون همینطور ساده رد نشین.انفجار بیروت و به چشم دیدین، انفجارهایی که توی زندگیتون به وجود میان چی؟می بینید؟شاید الان خرابی هاشو به چشم نبینید اما وقتی گرد وخاکای این همه خرابی فروکش کرد شما با یه دنیای ویرانه روبه رو شید.دنیایی که تعداد قربانیا و از دست رفته های زندگیتون مشخص نیست.متاسفانه میبینیم و درس نمیگیریم.شما چه درسی گرفتین؟
