من همیشه فک میکنم خیعلی از ویژگی ها و مهارت ها و توانمندی ها رو دارم تا اینکه توی یه موقعیتی قرار میگیرم و میفهمم که اشتباه فک میکردم.مثلا تا همین یه ساعت پیش فک میکردم توانایی و مهارت نه گفتن به موقعه رو دارم ولی چون توی رو دربایستی با یک عزیزی گیر افتادم نتونستم بگم نه!!و چقدر بده که تو این توانایی و هنر رو نداری که شفاف خواسته ای رو رد کنی یا اگه خواسته ای داری بدون ترس از قضاوت شدن و رد شدن اون خواسته ،بیانش کنی.احساس میکنم زمان هایی که نمی تونم بگم نه، نه تنها دارم وقت خودمو سر یه مسئله یا موضوعی میگیرم،وقت طرف مقابل رو هم تلف میکنم.تازه میدونید مشکل کجا حادتر میشه اینکه خودتونم ندونید جوابتون نه هست یا نه.شاید اینو تجربه کرده باشید که یه نفر ازتون بخواد یه کاری و انجام بدید،ولی هم می ترسید انجامش بدید هم وقتی نتایج خوبی که ممکنه واستون به دنبال داشته باشه رو در نظر می گیرید، می خواید انجامش بدید.خلاصه که حس گیجی خیعلی حس بدیه.امروز یکی از اطرافیانم باهام تماس گرفته بود که یکاری رو واسش انجام بدم.کاری که ازم خواسته بود یجورایی واسم درآمد داشت ولی خوب وقت زیادی رو هم ازم میگرفت.منم که این روزا سر خودمو حسابی با کارهای دیگه گرم کردم که زمان های توی خونه موندنم بخاطر کرونا زیاد بهم فشار نیاره، در نتیجه وقت زیادی واسم نمیمونه که بخوام کار دیگه ای رو انجام بدم.این کارهای دیگه که میگمو دوست دارم و واسه آینده دارم روشون برنامه ریزی میکنم.ولی خب دیدین تا اسم یذره پول میاد دستو پاتونو گم میکنید.ته اش نتونستم بهش بگم نه ولی هرچقدر که فک میکنم باید بهش میگفتم نه.ولی دقیقا از اون زمان هایی که نمیدونم جواب خودم چیه ؟نه یا نه!چقدر بده وقتایی که خودتم نمیدونی جواب درست چیه.اینگار یکی ازت خواسته باشه یه مسئله ای رو بدون صورت مسئله حل کنی همونقدر پیچیده و گنگ .خلاصه که یه نصحیت دوستانه ،توانایی نه گفتنو یاد بگیرید.فک نکیند بلدید ،بعدا میفهمید بلد نیستید.جایی که نباید بفهمید هم میفهمید.
