خرمالوچی

نمی دونم تاحالا به میوه خرمالو دقت کردین یانه.فقط و فقط توی فصل پاییز میتونی پیداش کنی.میدونه که فقط توی فصل پاییز، وقتی که دل همه ی خاطرخواهاشو آب کرد باید برسه.تازه یه طعم خاصیم داره که توی هیچ میوه ی دیگه نمی تونی پیدایش کنی.انگار مزه اشو از روی هیچ میوه ی دیگه ای تقلید نکرده.بااصالته و کاملا خودشه.یه طمع گسی داره که هرکسی نمی پسنده.اینگاری که میدونه واسه اینکه به مزاج هرکسی خوش بیاد نباید اون چیزی که هستو تغییر بده.حتی اگه نرسیده هم چیده شده باشه بهش که زمان بدی خودش میرسه و کامل میشه.حالا چرا یهویی با خرمالو شروع کردم؟چون راستش امروز یه سری مهمون داشتیم و خلاصه هرکسی داشت از یه میوه توی ظرف تعریف میکرد و مدعی میشد که اون میوه،میوه ی مورد علاقه اشه و البته همراه ذکر علایقشون یه بدگویی ریزم از ادمای اطرافشون میکردن.یکی از بچه ها پرسید میوه مورد علاقه تو چیه؟منم بی مقدمه گفتم خرمالو.راستش اصلا توقع نداشتم یهویی جواب بدم خرمالو.چون اگه فکر میکردم قطعا یه میوه دیگه ای رو میگفتم.همه زدن زیر خنده که بین این همه میوه خوشمزه چرا خرمالو؟و تنها جوابی که داشتم بهشون بگم این بود که چون  عجیب خودشه.واقعا که خرمالو به دلم نشسته بود بدون اینکه خودم بدونم.تاحالا دقت کردین که آدمای شبیه خرمالو چقدر به دل یه سری میشنن؟اینگار که اگه خرمالو آدم بود بازم یه سری از ادما از مدلشون خوششون نمیمومد.چون از اونجایی که جمع خانوما خالی از غیبت نیست،دیدم پشت سر هر آدمی که داره بدگویی میشه یه خرمالوی به تمام معناست.